dat ik een geweldig haakboek had gekregen.
Toen ik er doorheen bladerde en op bladzijde 38
deze tas (zie foto links) tegenkwam, bedacht ik dat
dit een leuk cadeau zou zijn voor mijn oudste zus.
Niet in het roze, want felle kleurtjes zijn niet zo
aan haar besteed, maar in blauwtinten zou het
helemaal bij haar passen. Zo gezegd, zo gedaan.
Nou ja, zo makkelijk en snel ging het niet,
maar het resultaat is erg mooi geworden.
voor alle vierkantjes de eerste kleur, daarna voor alle de tweede kleur, etc.
Dit bleek veel sneller te gaan en aan het eind kende ik ze uit mijn hoofd.
Ik houd niet zo van het wegwerken van draadjes, dus dat had ik uitgesteld. Tijdens een crea-avond met wat andere dames ben ik ervoor gaan zitten en heb ik dat klusje geklaard, waarna ik ze eindelijk aan elkaar kon gaan zetten.
Dit keer heb ik de vierkantjes niet aan elkaar gehaakt, maar genaaid, zodat je mooie, gladde naden krijgt.
Het haken van het hengsel was zo gepiept, al moest ik wel goed opletten dat ze niet gedraaid werden. (Zelfs als dat wel het geval is, zoals bij mij, kun je dat in de volgende toer weer oplossen. Maar als je het weet, kun je het wel een beetje zien.)
Weer zo'n klusje dat ik had uitgesteld tot het laatste moment (2 dagen voor ik het cadeau wilde doen), was het naaien van de voering. Ik geloof dat ik die dag zo'n 5 à 6 uur achter de naaimachine heb gezeten. (ik ben daar nog niet zo bedreven in) Maar ook dat was uiteindelijk naar tevredenheid gelukt. Ik wilde graag een zak maken aan de binnenkant, met daarop een sierrandje. En na een filmpje op YouTube gekeken te hebben, wist ik ook hoe ik daarvan de hoekjes mooi kon maken. 
In de crea-winkel had ik een magneet-sluiting gekocht die ik erop zette en aan de buitenkant verbloemde door in het blauw nog een rondje te haken en erop te naaien. (hetzelfde rondje als het rondje in het midden van de bloem)Toen was de tas eindelijk klaar!
En nog op tijd ook.
