Speculaas-amandelkoekjes

Eens in de twee weken, kom ik samen met nog een paar dames 

bij elkaar voor een gezellig avondje handwerken. 

De ene keer is het bij de een, de andere keer bij de ander. 

Afgelopen keer was ik aan de beurt om voor gastvrouw te spelen. 

Het was dus tijd om wat lekkers te bakken, 

want dat hoort er wel een beetje bij, vind ik. 

Aangezien het amandelmeel in mijn voorraadkast 

langzaam richting houdbaarheidsdatum liep, 

dacht ik dat maar eens op te gaan maken 

en na even surfen had ik het perfecte recept gevonden. 

Deze speculaas-amandelkoekjes smaken echt naar meer, 

dus ik moet maar gauw nieuw amandelmeel in huis halen.

Ik ben alleen niet zo'n geduldige bakker,

en heb het deeg niet laten opstijven in de koelkast.

In plaats daarvan heb ik een koekvorm gebruikt.

Deze gebruik ik vaker als ik koekjes bak

en als ik roomboter gebruik, dan vet ik hem niet in.

Met dit recept echter, had ik het beter wel kunnen doen,

want de koekjes zaten behoorlijk vast.

Maar goed, al doende leert men

en de koekjes smaakten er niet minder om.

En zoals je ziet, zijn er toch een paar mooi geworden.

Rijst met prei en zalm

Kijk eens wat wij zojuist hebben gegeten!

Het recept was een beetje uit nood geboren,

maar dit zullen we zeker nog eens vaker maken.

En omdat het zo'n succes was, 

wil ik het graag met jullie delen.

Snijd 2 grote stronken prei in ringen. Spoel de ringen goed af en maak ze van elkaar los. Verhit in een hapjespan een flinke scheut olie. Roerbak de prei hierin gedurende ongeveer 5 minuten. Voeg een eetlepel kerrie aan de prei toe. Weeg ondertussen 250 gram zilvervliesrijst af en als de prei flink geslonken is, doe je dat in de pan erbij. Roerbak even tot de rijst er wat glazig uitziet. Giet dan driekwart liter water erbij samen met 2 theelepels bouillonpoeder. Roer het goed door elkaar en doe dan de deksel op de pan. Laat het nu zeker 20 minuten koken. In de tussentijd kun je vast 2 zalmfilets  in kleine stukjes snijden (dit kunnen ook die uit de vriezer zijn). Neem vervolgens een koekenpan, waarin je een scheut olie heet laat worden. Breek 3 eieren in de pan. Kluts deze tijdens het bakken tot roerei. Als het ei helemaal gaar is, voeg je de zalmstukjes hieraan toe, samen met 2 eetlepels peterselie (vers of gedroogd). Als dit klaar is, zet je het vuur uit en proef je of de rijst al gaar is. Als de rijst nog niet gaar is, laat je het nog even doorkoken. Let er hier wel bij op dat er nog voldoende water in de pan zit. Eventueel voeg je nog een beetje toe. Als de rijst gaar is (dan is het water ook opgekookt) kun je het ei/zalm-mengsel er doorheen roeren. Het is lekker om dit gerecht te serveren met wat cashewnoten erop. 

Zelfs als je niet van prei en/of zalm en/of rijst houdt,

raad ik je aan om het toch eens te proberen,

want wie weet vind je het toch lekker.

(ik spreek uit ervaring)

Knoflooksaus en mayonaise

Af en toe komt er iets op tafel en daar móet dan gewoon knoflooksaus bij. Maar ja, als je knoflooksaus in de winkel koopt,
zitten daar vaak veel E-stoffen in. En omdat we die zoveel mogelijk vermijden, bleef de knoflooksaus achterwege. Totdat ik dit recept tegenkwam. Het is echt heel simpel en snel te maken en afhankelijk van de mayonaise die je gebruikt, kun je deze saus helemaal E-vrij maken. 

Zelf zijn we lang op zoek geweest naar een mayo-naise die E-vrij én lekker is. Want E-vrij betekent helaas nog niet automatisch dat het ook te hachelen is. De één is te zuur, de ander te dun, de ander heeft bijna geen smaak, etc. (verder zijn we niet veel-eisend, hoor ;-D) Biologisch heeft in principe onze voorkeur, maar voor de mayonaise hebben we besloten een uitzondering te maken. Deze mayonaise is gewoon in de supermarkt te koop en is gemaakt zonder troep toe te voegen. Er zit zelfs geen suiker in! Dus als je nog op zoek bent naar een lekkere mayonaise zonder E, dan is Tons Hollandse Majoneis zeker aan te raden!

Lukas 16

Lukas 16 zit er alweer op en dat betekent dat de tweede studie van Lukas aan zijn eind is gekomen. Na de zomermaanden ga ik de laatste 8 hoofdstukken van Lukas bestuderen. Maar voor het zover is, zal ik eerst nog een stukje posten over het hoofdstuk van afgelopen week.

"En het is lichter, dat de hemel en de aarde voorbijgaan, dan dat een tittel der wet valle" las ik van de week in Lukas 16 vers 17. Daarbij moest ik denken aan een tekst die ik me vaag herinnerde. Ik heb de tekst opgezocht en kwam uit bij Mattheüs 5 vers 17-19: "Meent niet, dat ik gekomen ben, om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen, om die te ontbinden, maar te vervullen. Want voorwaar zeg Ik u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet een jota noch tittel van de wet voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied. Zo wie dan een van deze minste geboden zal ontbonden, en de mensen alzo zal geleerd hebben, die zal de minste genaamd worden in het Koninkrijk der hemelen; maar zo wie dezelve zal gedaan en geleerd hebben, die zal groot genaamd worden in het Koninkrijk der hemelen."

Uit deze twee stukjes haal ik dat de kans groter is dat de wereld aan z'n eind komt, dan dat de wet (de Thora) ophoudt te bestaan. Als je dit leest, bestaat de wereld nu nog en nog niet alle dingen van de Thora zijn vervuld, dus is deze nog steeds 'geldig'. Daarom denk ik dat het belangrijk is om (meer) kennis te hebben van wat de Thora inhoudt. Te lezen en bestuderen welke regels en richtlijnen God ons heeft gegeven door Mozes heen. Pas als we weten wat er staat, kunnen we het toepassen in onze levens en de zegen ontvangen die God ons beloofd. Als je de twee bovenstaande Bijbelteksten rustig leest en tot je door laat dringen, zie je dat God je beloont als je Hem gehoorzaam bent.

De komende tijd ga ik samen met een vriendin een aantal hoofdstukken uit Leviticus en Deuteronomium bestuderen. Hierin lezen we de wetten en instellingen die God Zijn volk gaf. Hierover ga ik niet iedere week een stukje schrijven hier op mijn blog. Ik weet niet of ik helemaal niks erover zal delen, maar dat zal de tijd ons leren. Intussen wil ik wel weer wat meer 'gezellige' dingen posten, want daar heeft het de laatste tijd behoorlijk aan ontbroken. Als het goed is, komt daar nu weer verandering in. Ik heb al een paar lekkere recepten om te delen (bijvoorbeeld kwarktaart zonder pakjes en zakjes én zonder suiker en gelatine) en een ontzettend leuk spel dat ik pas op zussendag heb gespeeld, dus ideeën genoeg. 

Lukas 15

Er was eens een vader, die twee zonen had. Het was een liefdevolle vader, die zijn zonen graag het beste gaf. Dus toen zijn jongste zoon zijn deel van de erfenis alvast wilde hebben, gaf hij het hem. Wat een verdriet moet het hem gedaan hebben, toen zijn jongste zoon een paar dagen later vertrok.

Iedere dag ging de vader op de uitkijk staan, om te kijken of zijn jongste zoon weer naar huis zou komen. Dag in, dag uit. En op een dag zag hij in de verte zijn jongste zoon aankomen. Hij rende zijn zoon tegemoet en sloot hem in zijn armen. Wat was hij blij dat zijn zoon weer terug was! 

Zo is het ook met God. Hij is bedroefd als wij van Hem weggaan en wil dat we weer bij Hem terugkomen. En als we die stap nemen, dan staat Hij daar niet met een bestraffende vinger en kritiek. Maar Hij wacht op ons met uitgestrek-te armen en komt ons tegemoet. Want zo'n liefdevolle en goede God is Hij!

Lukas 14

"... nood armen, verminkten, kreupelen, blinden." (vers 13)

Oei, wat zegt Jezus nu? Moeten we omzien naar zúlke mensen? 
Wat krijgen we ervoor terug? Niets, zou je denken.

Maar Jezus gaat verder met te zeggen:
"En gij zult zalig zijn, omdat zij niet hebben, om u te vergelden; want het
zal u vergolden worden in de opstanding der rechtvaardigen." (vers 14)

God vraagt ons om om te zien naar mensen die ons niets (tastbaars) terug kunnen geven. Hij vraagt ons om ons eigen verlangen naar vergelding opzij
te zetten; belangeloos iets voor een ander te doen. Dit betekent dat we ons nederig/dienstbaar moeten opstellen. We moeten de ander zien door Gods ogen en niet onze eigen ogen. In onze eigen ogen denken we misschien dat wij meer of beter zijn dan de ander, maar in Gods ogen is iedere persoon ontzettend kostbaar. 

Dus vraag je eens af wat jij kunt doen voor een ander, zonder dat je er iets voor terug verwacht. Dat kan best lastig zijn, omdat het voor je gevoel misschien onrechtvaardig is. Maar verplaats je eens in die ander en bedenk hoe waardevol het is als je Gods karakter mag weerspiegelen voor iemand die het waarschijnlijk helemaal niet verwacht. Het is een buitenkans die ik niet langer wil laten liggen, want misschien wil God mij wel gebruiken om Zijn reddingsplan aan die persoon te openbaren.

Lukas 13

~ Lukas 13 vers 18-19 ~
"En Hij (Jezus) zeide: Wien is het Koninkrijk Gods gelijk, en waarbij zal Ik hetzelve vergelijken? Het is gelijk aan een mosterdzaad, hetwelk een mens genomen en in zijn hof geworpen heeft; en het wies op, en werd tot een groten boom, en de vogelen des hemels nestelden in zijn takken."

Een heel klein mosterdzaadje 
kan uitgroeien tot een enorme boom. 
Zo is het ook met het Koninkrijk van God. 
Vaak begint het klein, maar het neemt toe 
en groeit tot grote proporties. 

In elk geval... 
dat is de bedoeling. 

Ik heb daar eigenlijk nooit zo bij stilgestaan,
maar in mijn eigen leven ervaar ik dat 
de laatste tijd steeds meer en meer. 

Als kind ben ik christelijk opgevoed en ik heb altijd geloofd dat God er was. Door de jaren heen is mijn geloof een beetje op en neer gegaan. Als het goed ging, had ik God niet nodig en ging ik lekker mijn eigen gang. En als het niet zo goed ging, vroeg ik me af waar God was en bad ik tot Hem om hulp.
Pas later ben ik écht tot geloof gekomen, heb ik erkend dat ik een zondaar ben en dat ik Gods hulp en genade nodig heb. Vanaf dat moment was het mosterdzaadje in mij geplant en is het gaan groeien. Beetje bij beetje merkte ik dat ik mijn eigen 'ik' beter kon afleggen, mijn eigen wil en ideeën aan de kant kon zetten en leerde ik dat ik me volledig op Hem kon verlaten. Hij is te vertrouwen en zou me nooit in de steek laten, wat ik ook doe. En zonder dat ik het zelf doorhad, ben ik veranderd. Mijn ruwe kanten zijn bijgeschaafd en heb ik ontzettend veel geleerd uit de Bijbel en ben stukje bij beetje die dingen gaan toepassen in mijn leven. Dat betekent dat ik niet meer de persoon ben die ik een paar jaar geleden was. En het mooie is dat ik ook niet zo zal blijven zoals ik nu ben, maar dat ik nog verder mag groeien. Tot ik ben als een grote sterke boom, met mijn wortels diep in Hem geplant. Want dan kan ik anderen Gods Koninkrijk laten zien. Niet omdat ik nou zo goed ben, maar door het werk dat Hij in mij doet.