Toen ik dit patroon zag, wist ik gewoon dat ik hem móest maken. Voor wie, dat wist ik nog niet, maar hij moest en zou er komen. De aankondi-ging van een vriendin dat ze in verwachting was, kwam dus als geroepen.
Ik ging gauw aan de slag om het konijntje te haken.
Of het een jongetje of een meisje zou worden, wist ik nog niet, dus ik had
2 doekjes gehaakt, (één roze, één blauw) zodat ik, toen het kindje eenmaal geboren was, alleen maar het koppie op het juiste doekje hoefde te naaien.
Inmiddels ligt het doekje heerlijk te prijken in een prachtig kinderwiegje. Misschien dat dit wel de lievelingstuttel wordt van de kleine jongen.
Wat een schattig doekje is het geworden, zulke leuke kleurtjes! Mijn dochter is zelf helemaal blij met haar knuffeldoekjes, zij is al 10 jaar... Ze heeft er één die ik gemaakt heb, maar ze heeft er ook zelf één gehaakt.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk dat je dochter er zelf één heeft gemaakt! Werkte jouw gehaak zo aanstekelijk dat zij het ook wilde proberen?
Verwijderen