Er was eens een vader, die twee zonen had. Het was een liefdevolle vader, die zijn zonen graag het beste gaf. Dus toen zijn jongste zoon zijn deel van de erfenis alvast wilde hebben, gaf hij het hem. Wat een verdriet moet het hem gedaan hebben, toen zijn jongste zoon een paar dagen later vertrok.
Iedere dag ging de vader op de uitkijk staan, om te kijken of zijn jongste zoon weer naar huis zou komen. Dag in, dag uit. En op een dag zag hij in de verte zijn jongste zoon aankomen. Hij rende zijn zoon tegemoet en sloot hem in zijn armen. Wat was hij blij dat zijn zoon weer terug was!
Zo is het ook met God. Hij is bedroefd als wij van Hem weggaan en wil dat we weer bij Hem terugkomen. En als we die stap nemen, dan staat Hij daar niet met een bestraffende vinger en kritiek. Maar Hij wacht op ons met uitgestrek-te armen en komt ons tegemoet. Want zo'n liefdevolle en goede God is Hij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten